English English Greek Greek Russian Russian
Ψωρίασης

Ψωρίασης

Η ‘Ψωρίαση’, είναι μια δερματική, φλεγμονώδης πάθηση, που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στις μέρες μας. Η Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης, μας βρίσκει φέτος, όπως και τα τελευταία χρόνια, με μια σημαντική έξαρση των περιστατικών ψωρίασης, καθώς χρόνο με το χρόνο τα περιστατικά που παρουσιάζονται, αυξάνονται όλο και περισσότερο.
Η σημερινή ψυχολογική πίεση και το καθημερινό άγχος, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην οικονομική πίεση των ημερών μας, έχουν πυροδοτήσει την εκδήλωση ψωρίασης και έχουν αυξήσει τα περιστατικά υποτροπών της. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική, έχει ως αποτέλεσμα οι πάσχοντες να υφίστανται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση.
Τι είναι η ψωρίαση;
Η Ψωρίαση είναι μια συχνή, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια, μη μεταδοτική, μη θανατηφόρα, με υφέσεις και εξάρσεις, που προσβάλει το 2% του πληθυσμού παγκοσμίως.
Είναι μια δερματοπάθεια που δεν οφείλεται σε κάποιο ιό ή μικρόβιο κι επομένως ΔΕΝ είναι μεταδοτική. Η Ψωρίαση εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στην εξωτερική στοιβάδα του δέρματος αναπαράγονται πιο γρήγορα από το κανονικό και συσσωρεύονται στην επιφάνεια του δέρματος. Τα νέα κύτταρα, μη βρίσκοντας χώρο, επικάθονται το ένα στο άλλο, δημιουργώντας κηλίδες στο δέρμα, χρώματος κόκκινου, σκεπασμένου από λεπτές πλάκες λεπιδώδους υφής, χρώματος ασημί ή λευκού. Έτσι, οι αλλοιώσεις αυτές στην επιφάνεια του δέρματος παρουσιάζονται ως ερυθηματώδεις , κνησμώδεις πλάκες καλυπτόμενες από αργυρόχροα λέπια. Η Ψωρίαση εμφανίζεται κυρίως στους αγκώνες, τα γόνατα , το τριχωτό της κεφαλής, τα νύχια , τα γεννητικά όργανα, ενώ μπορεί να εμφανιστεί και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματος.
Οι σύνηθεις ηλικίες εμφάνισης της είναι μεταξύ 18 έως 25 ετών, αν και μπορεί να παρουσιασθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Στατιστικά πάντως, η εμφάνιση της ψωρίασης κάτω από την ηλικία των 10 ετών είναι εξαιρετικά σπάνια.
Στους αιτιολογικούς παράγοντες, εκτός της κληρονομικής προδιάθεσης, που μπορεί να ξυπνούν και να διεγείρουν την εμφάνιση ή υποτροπή της νόσου συγκαταλέγονται:
1. Οι Ενδογενείς Παράγοντες όπως οι λοιμώξεις (π.χ στρεπτοκοκκικές), οι μεταβολικές διαταραχές (παχυσαρκία), το στρες, τα φάρμακα (π.χ λίθιο) καταναλωτικές ουσίες (π.χ κάπνισμα) και
2. οι Εξωγενείς παράγοντες όπως οι κλιματολογικοί παράγοντες (π.χ ήλιος) και οι τραυματισμοί ( φαινόμενο Koebner) . Η ψωρίαση επίσης εκτός του δέρματος, μπορεί να προσβάλλει και το αρθριτικό σύστημα. Στην περίπτωση αυτή, εφόσον εκδηλωθεί σε βαριά μορφή, μπορεί να προκαλέσει λειτουργικές και ανατομικές δυσλειτουργίες , των πασχουσών αρθρώσεων, όπως και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Οι κλινικοί τύποι που εμφανίζονται στην ψωρίαση είναι:
• Σταγονοειδής
• Κοινή – κατα πλάκας
• Ανάστροφη
• Ερυθροθερμική
• θυλακική (τριχωτού κεφαλής)
• Φλυκταινώδης (Παλαμών – πελμάτων)
• Δακτυλοειδής και Γενικευμένη του Vom Zumbuch

Επίσης, αναλόγως με τον εντοπισμό της, διακρίνονται επί μέρους τύποι π.χ. ονύχων κ.α.

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ριζική αντιμετώπιση της νόσου, υπάρχουν όμως διάφορες θεραπείες που μπορούν να βελτιώσουν σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση «κρατώντας την σε ύφεση.
Υπάρχουν 4 διαφορετικές κατηγορίες θεραπειών για την ψωρίαση:
Τοπική, με διάφορα τοπικά σκευάσματα (π.χ τοπικά κορτικοστεροειδή, καλσιποτριόλη)
φωτοθεραπεία ( PUVA,UVA)
φωτοδυναμική θεραπεία,
και συστηματική θεραπεία (από το στόμα- κυκλοσπορίνη,μεθοτρεξάτη, ασιτρετίνη, κ.α).

Η έρευνα των τελευταίων ετών όμως, οδήγησε στη δημιουργία των βιολογικών θεραπειών για τη μορφή της ψωρίασης παρουσιάζοντας θεαματικά αποτελέσματα. Τα βιολογικά φάρμακα τα οποία παρέχουν μια νέα αντιμετώπιση της Ψωρίασης έχουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα, με σημαντική βελτίωση και πολλές φορές υποχώρηση των συμπτωμάτων της ασθένειας.
Υπάρχουν 2 κατηγορίες βιολογικών φαρμάκων:

1. Αυτές που στοχεύουν στα Τ-λεμφοκύτταρα ( π.χ ustekinumab ) και

2. Αυτές που στοχεύουν στις πρωτείνες (κυτοκίνες) που απελευθερώνονται από τα Τ-λεμφοκύτταρα ( π.χ etanercept).

Αυτό που διαφοροποιεί τα βιολογικά φάρμακα από τις υπόλοιπες θεραπείες είναι το γεγονός ότι είναι πιο επιλεκτικά στη δράση τους , έτσι, ενώ είναι πολύ αποτελεσματικά δεν προκαλούν έντονη τοξικότητα σε ζωτικά όργανα (ήπαρ/νεφροί), όπως συμβαίνει με άλλες συστηματικές χρόνιες θεραπείες.
Η συμβολή του δερματολόγου στην αντιμετώπιση της ψωρίασης, εναπόκειται στην ανεύρεση ενός εξατομικευμένου θεραπευτικού προγράμματος που βοηθά τον ασθενή ώστε να αντιμετωπίσει και να καταπολεμήσει την νόσο.
Στόχος μας σήμερα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης, είναι να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε όσο πιο απλά μπορούμε, ασθενείς και κοινό, ώστε να δοθεί η απαραίτητη προσοχή, κατανόηση και επίγνωση της Νόσου. Αν και η Ψωρίαση δεν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως , οι ασθενείς, με τη βοήθεια του Δερματολόγου τους, μπορούν να αντιμετωπίσουν και να καταπολεμήσουν σε μεγάλο βαθμό την δερματοπάθεια αυτή. Από την άλλη, το κοινό θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Ψωρίαση, δεν είναι μεταδοτική, επομένως τα άτομα που πάσχουν από την Ψωρίαση, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζονται με προκατάληψη από τo κοινωνικό σύνολο.
Δρ.Κωνσταντίνος Π. Συμεωνίδης M.D
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος
Γραμματέας Δερματολογικής Εταιρείας Κύπρου.